Εργασία από απόσταση – Τα υπέρ και τα κατά – του Παναγιώτη Χαλβατσιώτη

Εργασία από απόσταση – Τα υπέρ και τα κατά, αναλύει στο άρθρο του ο τακτικός αρθρογράφος της aftodioikisinews ,

ο Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ και Πρόεδρος Δ.Σ Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ», Παναγιώτης Χαλβατσιώτης

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου

Ο όρος του ψηφιακού «νομά» που πρόσφατα εισήχθη σε παγκόσμια κλίμακα ως ένας νέος τύπος εργασίας για πολλά επαγγέλματα, εκτιμήθηκε σαν μια εργασιακή κατάκτηση που χαρίζει ευελιξία στον εργαζόμενο να ρυθμίσει προς όφελός του τον προσωπικό του χρόνο.

Παράλληλα, χαρίζει και γεωγραφική ανεξαρτησία με τη δυνατότητα επιλογής της εργασιακής του έδρας ταξιδεύοντας ακόμα και στους πιο ονειρικούς προορισμούς με αποτέλεσμα το νέο αυτό περιβάλλον να οδηγεί και σε αύξηση της παραγωγικότητας.

Ένα από τα κυριότερα υποστηρικτικά επιχειρήματα για το νέο αυτό τύπο εργασίας είναι ότι δεν χρειάζεται πλέον να ξυπνά κανείς τα χαράματα για να είναι ακριβής στην προσέλευση του στην εργασία και γενικότερα η εργασία θα προσαρμόζεται μέσα στην προσωπική ζωή του εργαζομένου και όχι η προσωπική του ζωή βάσει του εργασιακού ωραρίου.

Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι επίσης το γεγονός ότι δεν απαιτείται να περιμένει κανείς τη θερινή του άδεια για να ταξιδέψει σε πολυπόθητους προορισμούς, αλλά μπορεί να εκμεταλλευτεί οικονομικά θελκτικές προσφορές όποτε το επιθυμήσει και να τις εκμεταλλευτεί εργαζόμενος από εκεί.

Η επιλογή λοιπόν της εργασίας από απόσταση δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσει κανείς ένα ποιοτικό και υγιεινό περιβάλλον που θα εμπνέει και μαζί με τη δυνατότητα της προσωπικής διαχείρισης του εργασιακού χρόνου θα οδηγήσει πιθανόν αθροιστικά σε μια σημαντικά πιο συμφέρουσα, για τον εργαζόμενο, οικονομική κατάσταση.

Αντίθετα όμως, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η εργασιακή αυτή επιλογή οδηγεί σε ένα καθεστώς συνεχούς εργασιακής απασχόλησης που διαφεύγει ωραρίων και υποβάλλει τον εργαζόμενο σε ένα συνεχές εργασιακό άγχος.

Έτσι φθάνουμε σήμερα στην ανάγκη αντιμετώπισης εργασιακών προκλήσεων που απαιτούν άμεσες και ηθικά αποδεκτές λύσεις.

Αυτές αφορούν τόσο θέματα νομοθεσίας όσο και τυχόν φορολογικές ρυθμίσεις, αφού ο φυσικός χώρος εργασίας πιθανά να είναι σε χώρα διαφορετική της έδρας του εργασιακού φορέα στον οποίο προσφέρει τις υπηρεσίες του ο εργαζόμενος.

Πρόσφατα η Κυβέρνηση εισηγήθηκε ένα νέο σχέδιο νόμου το οποίο όμως έχει ήδη ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Υπάρχουν καταγγελίες ότι θεσμοθετείται ένα ωράριο εργασίας «λάστιχο» χωρίς υπερωρίες με επιπλέον αμοιβή, αλλά ανταποδοτικά με χορήγηση ρεπό ή άδειας.

Το ερώτημα όμως που γεννάται είναι ότι μήπως η επιβολή ενός αυστηρού ωραρίου ουσιαστικά θα καταργήσει και πολλές από τις προαναφερθείσες «κατακτήσεις» της εργασίας από απόσταση.

Μήπως θα πρέπει τελικά να δίνεται η αποφασιστική επιλογή στον εργαζόμενο για το τύπο της εργασίας του μέσα από μια εξατομικευμένη συμφωνία με τον εργοδότη του.

Στη Γερμανία, για παράδειγμα, η παρουσία του από απόσταση εργαζόμενου στα καθήκοντα του, προσμετράται χρονικά από την συχνότητα των πλήξεων στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή καθώς και με τη μετακίνηση του «ποντικιού».

Σε κάθε άλλη περίπτωση ο εργαζόμενος κινδυνεύει να μείνει τελικά απροστάτευτος.

*Παναγιώτης Χαλβατσιώτης
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
Πρόεδρος Δ.Σ Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ»

Πηγή