Οι πρώτες 100 ημέρες ενός πολέμου με μελλοντικές συνέπειες ίσως χειρότερες της πανδημίας

“Οι πρώτες 100 ημέρες ενός πολέμου με μελλοντικές συνέπειες ίσως χειρότερες της πανδημίας”, είναι ο τίτλος του νέου άρθρου του Παναγιώτη Χαλβατσιώτη*

Στα πεδία των μαχών θάνατος, καταστροφές, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σεξουαλική βία και διεκδίκηση από ένα ισχυρό κράτος εδαφών του αδύναμου γείτονα.

Η βάρβαρη επίθεση δεν οδήγησε στην γρήγορη έκβαση που πίστευε η Ρωσία και τώρα οι αντίπαλοι έχουν πλέον εγκλωβιστεί σε ένα εκτεταμένο πολεμικό μέτωπο 1.000 χιλιομέτρων. Το λουτρό αίματος δεν φαίνεται όμως ότι θα τελειώσει στις επόμενες 100 ημέρες, ενώ αδιαμφισβήτητα πλέον η σύρραξη έχει διπλωματικά και οικονομικά επεκταθεί ίσως και μέχρι την πόρτα του σπιτιού μας.

Η δυτικές Χώρες υποστηρίζουν ανοιχτά την Ουκρανία με αποστολές πολεμικού υλικού αλλά και οικονομικά για να μπορεί να αμύνεται στον εισβολέα και να διεκδικεί τα χαμένα της εδάφη.

Η σχεδόν απομονωμένη διεθνώς Ρωσία αντιδρά με κυβερνοεπιθέσεις, διευρυσμένες απειλές και διασπορά ψευδών ειδήσεων που όμως δεν μπορούν να μεταστρέψουν την οργή και την απογοήτευση της διεθνούς κοινής γνώμης λόγω της βίαιας καταπάτησης των αρχών της ελευθερίας άλλα και της ανεξαρτησίας, όπως και της άδικης αφαίρεσης της ζωής και αξιοπρέπειας ενός λαού.

Αυτό όμως που τελευταία εργαλειοποιεί η Ρωσία είναι ο φόβος της πείνας που εκτιμάται ότι θα ενσκήψει ιδιαίτερα για τις φτωχές χώρες του πλανήτη.

Ο ναυτικός αποκλεισμός των λιμανιών της Ουκρανίας από τη Ρωσία καθιστά  αδύνατη την εξαγωγή σιτηρών της Ουκρανίας, που χαρακτηρίζεται και ως ένας από τους μεγαλύτερους σιτοβολώνες της γης και εκτιμάται ότι περισσότερα από 20 εκατομμύρια τόνους σιτηρά έχουν εγκλωβιστεί στα σιλό της Ουκρανίας.

Οι εκτιμήσεις του ΟΗΕ προσδιορίζουν ότι αυτός ο ναυτικός αποκλεισμός θα οδηγήσει σε πείνα και λιμό δεκάδες εκατομμύρια πολίτες στην Αφρική.

Η παγκόσμια οικονομία επίσης δεν πρόλαβε να ανακάμψει από την επιβάρυνση της πανδημίας και τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία την βάζει σε γενναία περιδίνηση. Παντού αναπτύσσεται ραγδαία ο πληθωρισμός που φτωχοποιεί τις μεσαίες και χαμηλότερες οικονομικά τάξεις, ενώ η ύφεση θα μειώσει δραματικά τους ρυθμούς ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια με αποτέλεσμα να ζήσουμε χειρότερα από τα χρόνια της πανδημίας.

Η αύξηση του ενεργειακού κόστους παγκόσμια οδηγεί σε αυξήσεις σε διάφορα προϊόντα, σε λιπάσματα και σε τρόφιμα ιδιαίτερα στις Χώρες που είναι ενεργειακά εξαρτημένες, αφού δεν έχουν δικές τους πηγές ενέργειας.

Απαιτούνται λοιπόν αποφασιστικές και αποτελεσματικές παγκόσμιες αλλά και εθνικές στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος και υποστήριξη των ασθενέστερων με ορθολογική διαχείριση των πόρων. Ειδικότερα για τη Χώρα μας ίσως απαιτείται μια πιο ταχύτερη, ευρύτερα εφαρμόσιμη και καλά οργανωμένη αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ο Θεός της Ελλάδος εξάλλου μας έχει εφοδιάσει με αρκετές μέρες ηλιοφάνειας, με αέρηδες να λυσσομανούν στα πελάγη μας χειμώνα καλοκαίρι και η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να υποτάξει μέχρι και τα κύματα στις θάλασσες μας για να μας παρέχουν “καθαρή” χωρίς περιβαλλοντικούς ρύπους ενέργεια.   

*Παναγιώτης Χαλβατσιώτης      

Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας ΕΚΠΑ  

Πρόεδρος Δ.Σ. Γ.Ν.Α. ” Η Ελπίς”

Πηγή