ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ

Νοσήματα Μεταβολισμού

Με τον όρο Μεταβολισμό αναφερόμαστε σε διάφορες διαδικασίες που συμβαίνουν στο σώμα μας με τελικό στόχο την υγεία μας. Διαταραχές του Μεταβολισμού θεωρούνται εκείνες οι διεργασίες που απορρυθμίζουν μερικά από τα βιοχημικά μονοπάτια του οργανισμού και έτσι οδηγούμαστε στην ανάγκη χρόνιας λήψης φαρμάκων για την ανάκτηση της υγείας μας.

Οι διαταραχές του Μεταβολισμού συμπεριλαμβάνουν μία σειρά από νοσήματα με διαφορετικά συμπτώματα και μεγάλη ποικιλία επιβλαβών επιδράσεων στον οργανισμό μας. Στο Ιατρείο μας παρακολουθούμε άτομα με Διαβήτη που είναι μία διαταραχή του Μεταβολισμού, αλλά και ασθενείς με τα παρακάτω νοσήματα, ανεξάρτητα από την παρουσία ή όχι Διαβήτη.

Στο ιατρείο μας παρακολουθούμε ασθενείς με:

Δυσλιπιδαιμία- Υπερλιπιδαιμία

Τα λιπίδια του οργανισμού κυκλοφορούν συνδεδεμένα με τις λιποπρωτεϊνες και έτσι στη Βιοχημική ανάλυση της παρακολούθησης του Μεταβολισμού των λιπιδίων παρακολουθούμε τις κάτωθι παραμέτρους: HDL, LDL, VLDL, τριγλυκερίδια.

Οι διαταραχές του Μεταβολισμού των λιπιδίων οδηγούν και στην εναπόθεση τους στα τοιχώματα τω αγγείων με αποτέλεσμα την αθηροσκλήρωση που θα οδηγήσει σε καρδιαγγειακό νόσημα.

Υπάρχουν διάφορες συχνές διαταραχές του Μεταβολισμού των λιπιδίων , με την πιο σημαντική να είναι η Οικογενής Υπερχοληστεριναιμία. Αυτή οφείλεται στην ύπαρξη παθολογικής έκφρασης ενός γονιδίου με αποτέλεσμα πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας που έχουν το γονίδιο να την εμφανίζουν. Εργαστηριακά εμφανίζουν πολύ υψηλά επίπεδα χοληστερόλης ακόμη και στις μικρές ηλικίες. Έτσι το φαινόμενο αυτό θα οδηγήσει στην εμφάνιση καρδιακών νοσημάτων και εγκεφαλικών σε μικρότερη ηλικία. Για τον λόγο αυτόν τα συγκεκριμένα άτομα θα πρέπει να παρακολουθούνται συχνά, να λαμβάνουν την ειδική αγωγή και να ακολουθούν τις πρέπουσες οδηγίες.

Εκτός από την Οικογενή  Υπερχοληστεριναιμία  υπάρχει και Συγγενείς Υπερτιγλυκεριδαιμίες που και αυτές οφείλονται σε γονίδια και θέλουν ειδική αντιμετώπιση. Σχεδόν το 40% των ενηλίκων όμως ακόμα και αν δεν έχουν το ειδικό γονιδιακό υπόστρωμα, μπορεί να εμφανίσουν διάφορες διαταραχές των λιπιδίων, χωρίς απαραίτητα την παρουσία άλλων νοσημάτων ή γνωστών γονιδιακών επιβαρύνσεων.

Αντιδραστική / Μεταγευματική Υπεργλυκαιμία

Αυτή είναι η υπογλυκαιμία που συμβαίνει μέσα στις πρώτες ώρες μετά την λήψη ενός γεύματος και δεν έχει καμία σχέση με τα υπογλυκαιμικά επεισόδια μίας παρατεταμένης νηστείας. Τα συμπτώματα της είναι το αίσθημα πείνας, η ωχρότητα του δέρματος, η αδυναμία, ο τρόμος, οι κρύοι ιδρώτες, η ζάλη, η σύγχυση  και οι αγχώδης συνδρομή. Η Υπογλυκαιμία αυτή συμβαίνει χωρίς να προηγείται η οποιαδήποτε λήψη ινσουλίνης ή αντιδιαβητικού δισκίου. Αντιδραστική υπογλυκαιμία μπορεί όμως να είναι και το  αποτέλεσμα μέθης, προηγηθεισών χειρουργικών επεμβάσεων στην κοιλιά, κάποιοι όγκοι, αλλά το πιο συχνό αίτιο είναι η παρουσία ινσουλινοαντίστασης. Η θεραπεία της δεν είναι φαρμακευτική και προλαμβάνεται με ειδικές διατροφικές παρεμβάσεις και άσκηση. Εντούτοις θα πρέπει να αποκλειστούν οποιεσδήποτε άλλες αιτίες που μπορεί να είναι υπόλογες για την εμφάνιση υπογλυκαιμικών επεισοδίων.

Ινσουλίνωμα

Η ινσουλίνη παρασκευάζεται και απελευθερώνεται από τα β-κύτταρα του παγκρέατος μετά από διέγερση από τα υψηλά επιπέδα γλυκόζης στο αίμα. Πολλές φορές όμως όγκοι του παγκρέατος όπως το ινσουλίνωμα , παράγουν ανεξέλεγκτα ινσουλίνη οδηγώντας σε βαριές υπογλυκαιμίες. Συχνά τα άτομα με ινσουλινώματα νοσηλεύονται σε ψυχιατρικές μονάδες επειδή τα πολύ χαμηλά σάκχαρα αίματος, λόγω τις σταθερής υπογλυκαιμίας , οδηγούν τους πάσχοντες σε συγχυτικά φαινόμενα,  με επιθετικότητα και ταχυκαρδίες.

Προ-Διαβήτης

Στον Προ-Διαβήτη δεν έχουμε παθολογικές τιμές σακχάρου όπως απαιτούνται για την διάγνωση του διαβήτη, αλλά οι τιμές γλυκόζης αίματος είναι υψηλότερες του φυσιολογικού. Αν δεν ληφθούν άμεσα τα αναγκαία μέτρα, οι πάσχοντες οδηγούνται στην ανάπτυξη τύπου 2 Διαβήτη. Ο Προ-Διαβήτης συμβάλλει και αυτός στην εμφάνιση των χρόνιων επιπλοκών του Διαβήτη και για αυτό τον λόγο αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα.

Συχνά συμπτώματα του Προ Διαβήτη που θα οδηγήσουν στην αναζήτηση ιατρό-νοσηλευτικής φροντίδας είναι η δίψα, η πολυουρία, το αίσθημα πείνας, η εύκολη κόπωση, η θόλωση όρασης, μουδιάσματα σε πόδια ή χέρια, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και η αργή επούλωση δερματικών βλαβών.

Υπέρταση

Η Υπέρταση είναι μία συχνή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τιμές υψηλότερες του 130/85 mmHg που στο μάκρος χρόνου, εάν δεν μειωθούν τα επίπεδα, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης νοσημάτων από την καρδιά, εγκεφαλικών και νεφρικής ανεπάρκειας.

Η Υπέρταση συνήθως συνοδεύει τον Διαβήτη, την δυσλιπιδαιμία και την παχυσαρκία και αν κάποιος έχει ένα από αυτά, θα πρέπει να διερευνά και τις υπόλοιπες παθολογικές καταστάσεις. Η διακοπή του καπνίσματος, η άσκηση, η ορθή διατροφή και οι φαρμακευτικές επιλογές είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση της πάθησης.

Υπερουριχαιμία

Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα και σχετίζεται συχνά με την διατροφή ή με καταστάσεις καταβολισμού ή κατά την λήψη χημικοθεραπευτικών φαρμάκων τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εκτός από την εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να οδηγήσουν και στην δημιουργία λίθων στα νεφρά. Συνήθη αίτια είναι τα διουρητικά, τα προϊόντα με υψηλή συγκέντρωση φρουκτόζης, το μεταβολικό σύνδρομο, η παχυσαρκία, ψωρίαση, λευχαιμία και διάφορα γενετικά σύνδρομα. Απαιτούνται διαιτητικές προσαρμογές, διακοπή επιβλαβών συνηθειών και ειδική φαρμακευτική αγωγή.